ਫੁੱਲ ਤੇ ਸਾਰੇ ਤੋੜਦੇ ਨੇ
ਕੰਡਿਅਾ ਨੂੰ ਕੋਈ ਹੱਥ ਪਾਉਂਦਾ ਨਹੀ
ਨਿੱਤ ਨਵਿਅਾਂ ਦੇ ਸਾਥ ਲੱਭਦੇ ਨੇ
ਰੁੱਸਿਅਾ ਨੂੰ ਕੋਈ ਮਨਾਉਂਦਾ ਨਹੀ
ਮੇਰੇ ਯਕੀਨ ਦੀਆ ਕਿਸ਼ਤੀਆਂ
ਐਵੇ ਨੀ ਡੁੱਬੀਆਂ
ਮੈ ਅੱਖਾਂ ਸਾਹਮਣੇ
ਦੇਖਿਆ ਸੀ ਤੈਨੂੰ ਬੇਵਫਾਂ ਹੁੰਦਿਆਂ
ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਹੈ ੲਿਸ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ
ਪਰ ਯਾਦ ਬਹੁਤ ਆਉਦੇ ਨੇ
ਜਿਹਨਾ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਨਾ ਕਰ ਸਕੇ
ਤੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈ ਜਾਣਦਾ ਕੁਝ ਨਹੀ
ਮੈਨੂੰ ਸਭ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਤੂੰ ਰਾਸਤਾ ਬਦਲ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਅੱਜ ਕੱਲ ਹੱਸਣਾ ਹੀ ਬੰਦ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਏ
ਹਰ ਇੱਕ ਚਾਹ ਨੂੰ ਮੈ ਸੀਨੇ ਚ ਲਕੋਇਆ ਏ
ਪਾਲਦੇ ਹਾ ਜਿਹੜੀ ਓਹੀ ਰੀਝ ਠੱਗ ਜਾਦੀ ਏ
ਮੇਰੀ ਖੁਸੀ ਨੂੰ ਨਜਰ ਛੇਤੀ ਲੱਗ ਜਾਦੀ ਏ
ਉਸਨੇ ਹੀ ਜਿੰਦਗੀ ਰੋਲ ਦਿੱਤੀ ਜਿਸਨੁੰ ਸਭ ਤੋ ਵੱਧ ਚਾਹਿਆ
ਧੋਖਾ ਖਾਦਾ ਉਹਨਾ ਤੋ ਜਿਨਾ ਨੂੰ ਅਪਨੀ ਜਾਨ ਬਣਾਇਆ
ਜਦੋਂ ਇਕ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਤੀਸਰੇ ਦਾ ਜਿਕਰ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਏ ਤਾਂ
ਸੱਚਾ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਜਿਓਦੇ ਜੀਅ ਮਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਇੱਕ ਪਾਸੇ
ਉਹਨਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਤੇਰੀ ਕਮੀ ਇੱਕ ਪਾਸੇ
ਉਸਦੀ ਖਾਮੋਸ਼ ਤਸਵੀਰ ਤੋਂ ਇੱਕ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਿਆ
ਕਿਵੇਂ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਸਾਡਾ ਸੱਚਾ ਪਿਆਰ ਪੁੱਛਿਆ
ਕਦੇ ਆਖਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਤੇਰੇ ਬਿਨਾਂ ਨਹੀਂ ਸਰਨਾ
ਅੱਜ ਸਰ ਗਿਆ ਕਿਵੇਂ ਇਹੋ ਬਾਰ ਬਾਰ ਪੁੱਛਿਆ
"ਬਾਪੂ ਤੇਰੇ ਕਿੰਨੇ ਬੱਚੇ ਅੈ?"
"ਚਾਰ ਮੁੰਡੇ ਅੈ ਜੀ।"
"ਕੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਅੈ?"
"ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਚਾਰੇ ਡਾਕਟਰ ਅੈ ਜੀ।"
"ਚਾਰੇ ਡਾਕਟਰ?" ਬਾਪੂ ਗੱਲ ਜੱਚਦੀ ਨੀ।
"ਜਚਦੀ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਨੀ ਸ਼ੇਰਾ, ਪਰ ਜਿਹੜੇ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਵੀ ਗੱਲ ਕਰਦਾਂ ੳੁਹੀ ਕਹਿੰਦਾ..... " ਹਾਂ ਦੱਸ ਬੁੜਿਅਾ ਕੀ ਬਿਮਾਰੀ ਅੈ?"😜
ਮੁਫ਼ਤ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਸਿੱਖਿਆ ਉਦਾਸੀ ਵਿੱਚ ਮੁਸਕਰਾਉਣ ਦਾ ਹੁਨਰ....
ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਹਰ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਤਬਾਹ ਕੀਤੀ ਹੈ ਮੈਂ.....!!!
ਇਕ ਖਿਡੋਣਾ ਸੀ ਬਸ ਕੋਲ ਮੇਰੇ
ਓ ਵੀ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਾ ਹੋਇਆ ਦੁਨੀਆ ਤੋ
ਲੈ ਗਏ ਓਹ ਵੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋ ਖੋ ਕੇ
ਅੱਜ ਮੇਰੇ ਹੰਝੂ ਨੇ ਬਣ ਖਾਬ ਬੋਲਦੇ
ਮੈ ਖਾਮੋਸ਼ ਹਾ
ਪਰ ਇਹ ਦਿਲ ਦੇ ਨੇ ਰਾਜ ਖੋਲਦੇ
ਸੱਚ ਦੱਸੀ ਏ ਜਿਆਦਾ ਤਰ ਝੂਠ ਹੀ ਲਿਖਦੇ ਆ
ਏਨੇ ਵੀ ਨੀ ਖੁਸ਼ ਜਿੰਨੇ ਫੋਟੋਆ ਚ ਦਿਸਦੇ ਆ
ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਸੀ
ਵਪਾਰੀ ਟੱਕਰ ਗਏ
ਸਾਰੇ ਕੋਈ ਚੰਗਾ ਜਿਹਾ ਡਾਕਟਰ ਦੱਸ ਦਿਓ
ਉਸ ਦੀ ਯਾਦ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਦੇ ਰਹੀ ਹੈ
ਟੁੱਟੇ ਦਿਲ ਦੀਆ ਤਾਰੈੜਾ ਕਿਦਾ ਸੀਵਾ
ਤੂੰ ਹੀ ਦੱਸ ਮੇਰੇ ਯਾਰਾ ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਮੈ ਕਿਦਾ ਜੀਵਾ
ਹਰ ਮੋੜ ਤੇ ਤਾ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਦਤ ਬਣ ਚੁੱਕਾ ਏ
ਫਿਰ ਤੈਨੂੰ ਮੈ ਖੁੱਦ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ੁਦਾਹ ਹੋਣ ਕਿਦਾ ਦੇਵਾ
ਖੁੱਦ ਦੇ ਹੰਝੂਆ ਨੂੰ ਮੈ ਅੰਦਰ ਅੰਦਰ ਪੀ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ
ਫਿਰ ਤੇਰੀ ਅੱਖ ਨੂੰ ਮੈ ਯਾਰਾ ਗਿੱਲੀ ਹੋਣ ਕਿਦਾ ਦੇਵਾ
ਬੜਾ ਨੂਰ ਝਲਕਦਾ ਅੱਖੀਆਂ ਚੋ
ਬੜੀ ਬਦਲੀ ਬਦਲੀ ਲਗਦੀ ਏ
ਇੰਨੇ ਅਨਮੋਲ ਤਾਂ ਨਹੀ
ਪਰ ਸਾਡੀ ਕਦਰ ਯਾਦ ਰੱਖਣਾ
ਸ਼ਾਇਦ ਸਾਡੇ ਬਾਅਦ ਕੋਈ ਸਾਡੇ ਵਰਗਾ ਨਾ ਮਿਲੇ
ਰੱਬਾ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਮੁੱਲ ਜਰੂਰ ਪਾਈ
ਉਹਨੇ ਕੀ ਪਾਇਆ ਤੇ ਕੀ ਖੋਇਆ ਅਹਿਸਾਸ ਜਰੂਰ ਕਰਾਈ
ਜਿੰਦਗੀ ਤੋ ਮੈ ਕਦੇ ਕੁਝ ਚਾਹਿਅਾ ਨਹੀ
ਜੋ ਚਾਹਿਅਾ ੳੁਹ ਕਦੇ ਪਾੲਿਅਾ ਨਹੀ
ਜੋ ਵੀ ਪਾੲਿਅਾ ੳੁਹ ੲੇਦਾ ਗੁਅਾ ਦਿੱਤਾ
ਿਜਵੇ ਜਿੰਦਗੀ 'ਚ ਕੋੲੀ ਅਾੲਿਅਾ ਹੀ ਨਹੀ
ਦੁੱਖ ਦੱਸੀਏ ਤਾਂ ਘੱਟ ਜਾਂਦਾ ਨੀ
ਜਦੋਂ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਆਵੇ ਮੁੰਡਾ ਬੋਲਣੋ ਈ ਹੱਟ ਜਾਂਦਾ
ਹਾਲਾਤ ਬਿਨਾੰ ਸ਼ੱਕ ਇੱਕ ਦਿਨ ਸੁਧਰ ਜਾਣਗੇ
ਪਰ ਅਫ਼ਸੋਸ ਕੁਝ ਲੋਕ ਮੇਰੇ ਦਿਲ਼ ਚੋੰ ਉਤਰ ਜਾਣਗੇ
ਜਖ਼ਮ ਸਹਿਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਚ ਰਹਿ ਦਿਲਾ
ਕੁਝ ਲੋਕ ਫੇਰ ਬੜੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਆ ਰਹੇ ਨੇ
ਰੋ ਪਈ ਸੀ ਰੂਹ ਜਦ ਤੂੰ ਆਪਣਾ ਬਣਾ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿਸੇ ਗੈਰ ਨੂੰ
ਅੱਖੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਬੰਦ ਹੁਣ ਸਲਾਮ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ
ਦੂਰ ਬੈਠਾ ਕੋਈ ਸਾਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਏ
ਦਿਲ ਸਾਡੇ ਨੂੰ ਬੱਸ ਇਹ ਤਸੱਲੀ ਕਾਫੀ ਏ
ਸੁੱਖ ਸਾਂਦ ਉਹਦੀ ਖਬਰ ਸਾਨੂੰ ਆਉਂਦੀ ਰਹੇ
ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਾਡੀ ਜਾਨ ਇਕੱਲੀ ਕਾਫੀ ਏ
ਕੁੱਝ ਮੇਰੇ ਆਪਣਿਆ ਨੇ ਇਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਉਡਾਰੀਆਂ ਮਾਰੀਆਂ
ਦਿਲ ਬੜਾ ਰੋ ਰੋ ਥੱਕਿਆ ਅੱਖਾਂ ਬੜਾ ਭਾਲ ਭਾਲ ਹਾਰੀਆਂ
ਸਾਡੀਆਂ ਦੁਆਵਾਂ ਸਾਡੇ ਕੰਮ ਨਾ ਆਇਆਂ
ਅਸੀਂ ਰਹੇ ਤੈਨੂੰ ਮੰਗਦੇ
ਤੂੰ ਕਦਰਾਂ ਨਾ ਪਾਈਆਂ
ਦਸ ਤਾਂ ਸਹੀ ਕੀ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਕਸੂਰ ਹੋ ਗਿਆ
ਤੂੰ ਬਿਨਾਂ ਗੱਲੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਗਿਆਂ
ਦੁਖ ਜੁਦਾਈਆਂ ਦੇ ਬੜੇ ਝੱਲੇ ਰੋਂਦਾ ਹੈ
ਸੰਸਾਰ ਰੱਬਾ ਜਿਹੜਾ ਮਿਲ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਹੁੰਦਾ
ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਕਿਓ ਪਿਆਰ ਰੱਬਾ
ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਗੁਜ਼ਾਰ ਦੇਵਾਂਗੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੇਰੇ ਨਾਮ
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਫੇਰ ਦੱਸਾਂ ਗੇ ਪਿਆਰ ਐਂਵੇ ਵੀ ਹੁੰਦਾ
ਮੇਰੀ ਬਰਬਾਦੀ ਞਾਲੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆ
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ ਨੇ ਮਰਜਾਣੀਆਂ
ਕਦੋਂ ਤੱਕ ਤੈਨੂੰ ਪਾਉਣ ਦੀ ਹਸਰਤ ਵਿੱਚ ਤੜਫੀ ਜਾਵਾਂ
ਕੋਈ ਐਸਾ ਧੋਖਾ ਦੇ ਕਿ ਮੇਰੀ ਆਸ ਹੀ ਟੁੱਟ ਜਾਵੇ
ਇੱਕ ਤਰਫਾ ਪਿਆਰ ਮੇਰਾ
ਤੇਰਾ ਨਿੱਤ ਸੁਪਨਾ ਮੈਨੂੰ ਆਉਂਦਾ ਏ
ਇਹ ਜਾਣਦਾ ਕੇ ਤੈਨੂੰ ਪਾ ਨੀ ਸਕਦਾ
ਫਿਰ ਵੀ ਹੱਦੋ ਵੱਧ ਕੇ ਚਾਹੁੰਦਾ ਏ
ਚਲ ਮੁੜ ਚਲੀੲੇ ੳੁਹਨਾਂ ਨੇ ਤੇ ਹੁਣ ਕਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਅਾੳੁਣਾ
ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦ ਨੇ ਹੀ ਜੁਦਾੲੀ ਵਿਚ ਕਤਰਾ ਕਤਰਾ ਕਤਲ ਹੋਣਾ ਹੈ
ਕਿਓਂ ਮੁੜਦੇ ਮੁੜਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਸੱਜਣ ਦੇ ਜਾ ਪਹੁੰਚੇ,
ਜੇ ਮੁੜ ਜਾਂਦੇ ਤਾਂ ਬੜੇ ਹੀ ਚੰਗੇ ਰਹਿਣਾ ਸੀ..
ਇੱਕ ਦਿਮਾਗ ਵਾਲਾ ਦਿਲ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਦੇ ਦੇ ਰੱਬਾ
ਇਹ ਦਿਲ ਵਾਲਾ ਦਿਲ ਬਹੁਤ ਤਕਲੀਫ ਦਿੰਦਾ ਹੈ
ਕਿੰਨੀ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸਾਡੀ ਸੀ
ਤੇ ਬਰਬਾਦ ਸੱਜਣ ਕਰ ਗਏ
ਅਮੀਰ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਨਜ਼ਰ ਓਹਦੇ ਹੁਸਨ ਤੇ ਹੁੰਦੀ
ਮੈਂ ਗਰੀਬ ਸੀ ਤਾਂਹੀ ਸਿਰਫ ਉਸਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ
ਤੇ ਤੁੜਵਾ ਕੇ ਬਹਿ ਗਿਆ
ਜਿਸਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਮੰਨਦੇ ਹੋ
ਇੱਕ ਪਲ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੀ ਦੁਨੀਆਂ ਬੇਰੰਗ ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਕਦਰ ਓਹਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ
ਜਿਸ ਨੇ ਇਸ਼ਕ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਮਜੇ ਲੁੱਟੇ ਨੇ
ਸੌਂਹ ਰੱਬ ਦੀ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਕਦਰ ਓਹਨੂੰ ਪੁੱਛੋ
ਜਿਹਨਾ ਦੇ ਕਦੀ ਇਸ਼ਕ ਵਿੱਚ ਦਿਲ ਟੁੱਟੇ ਨੇ
ਆਦਤ ਬਣਾ ਲਈ ਅਸੀਂ ਖੁਦ ਨੂੰ ਤਕਲੀਫ ਦੇਣ ਦੀ
ਤਾਂ ਕਿ ਜਦ ਕੋਈ ਆਪਣਾ ਤਕਲੀਫ ਦਵੇ ਤਾਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤਕਲੀਫ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਬਹੁਤ ਤਕਲੀਫ ਦਿੰਦੀਆਂ ਨੇ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੇਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ
ਦੇਖਣਾ ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੇਰੀ ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰਵਾ ਦੇਵੇਗੀ
ਇਕ ਅਰਸਾ ਹੋ ਗਿਆ ਟੱਕਰੀ ਨੂੰ
ਜੀਹਨੂੰ ਦੇਖਣਾ ਬਹੁਤ ਜਰੂਰੀ ਸੀ
ਕੰਨ ਬੰਦ ਤੇ ਅੱਖਾ ਅਸਾ ਕਰ ਲਈਆ ਅੰਨੀਆਂ
ਸਾਨੂੰ ਛੱਡ ਤੂੰ ਜਦੋ ਦੀਆ ਗੈਰਾ ਦੀਆ ਮੰਨੀਆਂ
ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਜੋ ਰੋੜੀ ਕੁੱਟਣ
ਚੁੰਬਕਾਂ ਨਾ ਕਿਲ-ਕਾਂਟੇ ਚੁੱਕਣ
ਛੱਪੜ ਕੰਢੇ ਝੁਗੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚ ਡੇਰੇ ਆ
ਉਹ ਵੀ ਤਾਂ ਇਨਸਾਨ ਮਾਲਕਾ ਤੇਰੇ ਆ...
ਜਦ ਅੱਗ ੳੁਗਲੀ ਜ਼ਜਬਾਤਾਂ ਨੇ ਤਾਂ ਪੱਥਰ ਪਿਘਲੇ ਦੇਖੇ ਨੇ..
ਉਂਝ ਪਿਆਰ ਤਾਂ ਲੋਕ ਵੀ ਕਰਦੇ ਨੇ ਸਾਡਾ ਲੋਕਾਂ ਵਾਲਾ ਪਿਆਰ ਨਹੀ,
ਜੋ ਤੂੰ ਕੀਤਾ ਸਾਨੂੰ ਭੁੱਲਣਾ ਨਈ ਜੋ ਅਸੀ ਕੀਤਾ ਤੇਰੇ ਯਾਦ ਨਹੀ,
ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਤਾਂ ਮਿਹਰਬਾਨ ਹੋ ਜਾ ਐ ਖ਼ੁਸ਼ੀ
ਥੱਕ ਜਿਹੇ ਗਏ ਹਾਂ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਆੜ ਵਿੱਚ ਗ਼ਮ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਂਦੇ-ਛੁਪਾਉਂਦੇ...
ਐਵੇ ਰੁੱਸਿਆ ਨਾ ਕਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਸੱਜਣਾ
ਇਕ ਦਿਨ ਛੱਡ ਜਾਣਾ ਏ ਜਹਾਨ ਸੱਜਣਾਂ .....
ਕੋਈ ਪੱਕਾ ਵਪਾਰੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਜੋ ਉਮਰਾਂ ਤਕ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਰਹੇ,
ਸਭ ਵਾਰੋ ਵਾਰੀ ਚਲੇ ਗਏ ਕੁਝ ਦਿਨ ਰਹੇ ਕੁਝ ਸਾਲ ਰਹੇ...
ਭਾਂਵੇ ਇਹ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਵਾਂਗ, ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਖੁੱਲਣ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ
ਪਰ ਦਰਦ ਵੀ ਚੰਗੇ ਦੋਸਤ ਨੇ ਮੇਰੇ' ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਰੱਬ’ ਭੁੱਲਣ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ