ਬਾਰੀ ਬਰਸੀ ਖੱਟਣ ਗਿਆ ਸੀ
ਖੱਟ ਖੱਟ ਕੇ ਲਿਆਦੀ ਪਰਾਂਦੀ
ਹਾ ਕਰਦੇ ਮਿੱਤਰਾ ਨੂੰ
ਨੀ ਤੂੰ ਬੁੱਢੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾਦੀ
ਔਰਤ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ
ਕਿਸਾਨ ਦੀ ਮਿਹਨਤ
ਤੇ ਸੈਨਿਕ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ
ਇਸ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਬਾਕੀ ਸਭ ਕੁਝ ਮਹਿੰਗਾ ਹੈ
ਆਪਣਾ ਨੀਂਗਰ ਪਰਾਇਆ ਢੀਂਗਰ।
ਜਿਥੇ ਵੇਖੀ ਤਵਾ ਪਰਾਤ
ਉਥੇ ਸਾਡੀ ਦਿਨ ਤੇ ਰਾਤ।
ਮਾਂ ਵੀ ਰਾਣੀ, ਧੀ ਵੀ ਰਾਣੀ,
ਤੇ ਕੌਨ ਲਿਆਵੇ ਖੌਰੋਂ ਪਾਨੀ।
ਅਂਨਾ ਕੀ ਭਾਲੇ ਦੋ ਅਖਿਆਂ
ਖਾਣ ਪੀਣ ਨੂ ਲੂਂਬਡ਼ੀ ਤੇ ਟਾਂਬੇ ਖਾਣ ਨੂ ਰਿਛ
ਪੇट ਨਾ ਪਇਆਂ ਰੋਟੀਆਂ ਤੇ ਸਬੇ ਗਲਾਂ ਖੋਟੀਆਂ
ਸਸਤਾ ਰੋਵੇ ਵਾਰ-ਵਾਰ
ਤੇ ਮਹਂਗਾ ਰੋਵੇ ਏਕ ਵਾਰ
ਸਾਦਗੀ ਤੇ ਸਚਾਈ ਸਾਡੇ ਵਿਰਸੇ ਦੇ ਬੜੇ ਅਮੀਰ ਗੁਣ ਨੇ
ਏਨਾ ਨੂੰ ਵਿਸਾਰੋ ਨਾ।
ਪੰਜਾਬ